Przez wiele lat rynek rur wodociągowych o dużej średnicy (16 cali i więcej) reprezentowany był przez rury stalowe (SP), rury cylindryczne z prefabrykatów betonowych (PCCP), rury z żeliwa sferoidalnego (DIP) i rury z PVC (polichlorku winylu).Z drugiej strony rury HDPE stanowią jedynie 2% do 5% rynku rur wodociągowych o dużej średnicy.
Celem tego artykułu jest podsumowanie zagadnień poznawczych związanych z rurami HDPE o dużej średnicy oraz zalecenia dotyczące połączeń rurowych, kształtek, wymiarowania, projektowania, instalacji i konserwacji.
Według raportu EPA problemy poznawcze dotyczące rur HDPE o dużej średnicy sprowadzają się do trzech głównych punktów.Po pierwsze, istnieje ogólny brak zrozumienia produktu.W projektach komunalnych liczba interesariuszy może skomplikować transfer wiedzy na temat powiązanych produktów.Podobnie pracownicy zazwyczaj korzystają ze znanych produktów i technologii.Wreszcie ten brak wiedzy może nawet prowadzić do błędnego przekonania, że HDPE nie nadaje się do zastosowań wodnych.
Drugi problem poznawczy wynika z poglądu, że używanie nowych materiałów zwiększa ryzyko, nawet jeśli dostępna jest pewna wiedza.Użytkownicy często postrzegają HDPE jako nowy produkt do ich konkretnego zastosowania, wykraczający poza ich strefę komfortu, ponieważ nie mają z nim żadnego doświadczenia.Potrzebny jest główny czynnik, który przekona przedsiębiorstwa użyteczności publicznej do wypróbowania nowych materiałów i zastosowań.To także całkiem interesujące.
Najlepszym sposobem przezwyciężenia tych dostrzeganych problemów jest pomoc w ilościowym określeniu postrzeganego ryzyka i wykazanie wymiernych korzyści wynikających ze stosowania nowych materiałów.Pomocne może być także sprawdzenie historii podobnych produktów w użyciu.Na przykład przedsiębiorstwa zajmujące się gazem ziemnym stosują rury polietylenowe od połowy lat sześćdziesiątych XX wieku.
Chociaż stosunkowo łatwo jest mówić o właściwościach fizycznych i chemicznych rur HDPE, lepszym sposobem na ilościowe określenie korzyści jest opisanie ich właściwości w porównaniu z innymi materiałami na rury.W ankiecie przeprowadzonej wśród 17 brytyjskich przedsiębiorstw użyteczności publicznej badacze przedstawili średni wskaźnik awaryjności w przypadku różnych materiałów rurowych.Średni wskaźnik awaryjności na 100 km wahał się od 20,1 awarii na górnym końcu rury żelaznej do 3,16 awarii na dolnym końcu rury PE.Innym interesującym wnioskiem płynącym z raportu jest to, że część PE stosowanego w rurach została wyprodukowana ponad 50 lat temu.
Obecnie producenci PE mogą tworzyć wzmocnione struktury polimerowe, aby poprawić odporność na powolny rozwój pęknięć, wytrzymałość na rozciąganie, plastyczność, dopuszczalne naprężenia hydrostatyczne i inne właściwości materiału rury.Nie można przecenić znaczenia tych ulepszeń.W latach 80. i 2000. badania satysfakcji przedsiębiorstw użyteczności publicznej z rur PE uległy dramatycznej zmianie.Zadowolenie klientów oscylowało wokół 53% w latach 80. XX wieku i wzrosło do 95% w pierwszej dekadzie XXI wieku.
Głównymi powodami wyboru materiału rurowego HDPE do sieci przesyłowych o dużej średnicy są elastyczność, złącza topliwe, odporność na korozję, zgodność z bezwykopowymi metodami technicznymi, takimi jak poziome wiercenie kierunkowe, oraz oszczędność kosztów.Ostatecznie korzyści te można osiągnąć jedynie wtedy, gdy zastosowane zostaną odpowiednie metody konstrukcyjne, zwłaszcza spawanie.
Referencje: https://www.rtfpipe.com/news/large-diameter-hdpe-pipe-for-municipal-piping-systems.html
Czas publikacji: 31 lipca 2022 r
